De North Rim van
de Grand Canyon is veel minder toeristisch dan de South Rim, die voor veel reizigers
meer voor de hand ligt en in een aantal opzichten ook beter bereikbaar is. Wij
rijden er naar toe via Kanab, waar we ook boodschappen doen. De rit is vol van
spectaculaire vergezichten, we pikken onder andere een stukje mee van de Grand
Staircase, die ons met enorme hoogteverschillen confronteert. De uitzichten
zijn adembenemend.
Vanaf de ingang
van het National Park is het nog een heel eind rijden naar de lodge, de
afstanden zijn erg groot. Als we bij de lodge aankomen is het opeens toch wel
weer druk. Wij krijgen de sleutels van ons huisje en komen al snel tot de
ontdekking dat een 6 persoons cabin geen 6 personen kan herbergen. Officieel
kan dit door een slaapbank uit te klappen, maar dat levert een heel dun soort
van anderhalfpersoons bed op, ondersteund door boomstammetjes. Het slaapt voor
geen meter. Gelukkig hebben we de kampeeruitrusting bij ons, zodat Michiel op
de grond kan slapen, terwijl Monique in een soort proces van rebirthing terecht
komt als zij door de bank wordt opgeslokt. Daarentegen is de ligging, direct
aan de rand van de canyon, fenomenaal.
We worden
getrakteerd op een paar stevige onweersbuien. Als het weer is opgeklaard maken
we een wandeling langs de Bright Angel Point Trail. De gezichten op de canyon
zijn aan de noordkant imposanter dan aan de zuidkant. Op de en of andere manier
lijkt de canyon aan deze kant dieper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten